Εξωτικά φρούτα
εξωτικά φρούτα, εξαγωγές, καλλιέργεια, αβοκάντο, λίτσι, μάνγκο
Έχουν ολοένα και πιο σταθερή παρουσία στον πάγκο των σούπερ μάρκετ. Ενώ στο παρελθόν καταναλώνονταν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, όπως τα Χριστούγεννα ή άλλες αργίες. Αυτά είναι τα εξωτικά φρούτα: φρούτα από τις τροπικές περιοχές του κόσμου, με περίεργα και συγκεκριμένα χρώματα και σχήματα.
Συχνά το να μην γνωρίζουμε τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά ενός φρούτου μας οδηγεί να το αγοράζουμε όταν δεν είναι ακόμη ώριμο ή υπερβολικά ώριμο και συνεπώς μας στερεί τη χαρά να δοκιμάσουμε αυτές τις πολύ ιδιαίτερες απολαύσεις.
Στην πραγματικότητα, μερικά εξωτικά φρούτα είναι τώρα στο σπίτι, όπως ο ανανάς και η μπανάνα, που είναι πλέον από τα πιο γνωστά φρούτα στον κόσμο. Άλλα εξωτικά φρούτα είναι γνωστά και μπορούν να τα βρουν οι καταναλωτές στην Ευρώπη, όπως αβοκάντο, παπάγια, μάνγκο, λίτσι. Άλλα είναι γευστικά πιο περιέργεια. Τα οποία δυστυχώς συχνά αποτελούν μόνο μέρος όμορφων κεντρικών στολισμών, επειδή οι οικοδεσπότες δεν γνωρίζουν τη γεύση, δεν ξέρουν πώς να τα ξεφλουδίσουν, δεν ξέρουν αν είναι σκόπιμο να τα φάνε ωμά ή μαγειρεμένα.
Εδώ παραθέτουμε μερικά από τα εξωτικά φρούτα που υπάρχουν τώρα σε σχεδόν όλα τα Ευρωπαικά σούπερ μάρκετ, και συχνά επίσης στο οπωροπωλείο ή στην τοπική αγορά. Aποφεύγοντας να αναφέρουμε αυτά που όλοι γνωρίζουν και καταναλώνουν συνήθως.
Αβοκάντο
Ένα μικρό δέντρο που προέρχεται από την Κεντρική Αμερική και καλλιεργείται για να παράγει τα φρούτα και στην Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη. Τα αειθαλή δέντρα παράγουν πολλά φρούτα σε σχήμα αχλαδιού. Ανάλογα με την ποικιλία του φυτού, αυτά τα φρούτα μπορούν να έχουν πράσινο, καφέ ή ακόμη και μωβ δέρμα, λείο ή καλυμμένο με ρυτίδες. Η ωριμότητα του καρπού γίνεται αισθητή όταν ο πολτός αφαιρείται ελαφρά.
Τρώγεται ωμό, σε μικρά κομμάτια ή smoothie. Γενικά είναι ένα φρούτο που καταναλώνεται με την προσθήκη αλατιού, ως βάση για σάλτσες όπως η γκουακαμόλε, ή σε σαλάτες. Ο πολτός, πρασινωπό ή κιτρινωπό χρώμα, είναι κρεμώδες και περιέχει πολύ λάδι. Για να φάτε ένα αβοκάντο είναι απαραίτητο να το κόψετε στο πλάι και, παίρνοντάς το με τα δύο χέρια, χωρίστε το στα δύο, αποκαλύπτοντας τον μεγάλο κεντρικό σπόρο. Σε αυτό το σημείο, εάν ο καρπός είναι πολύ ώριμος, μπορούμε να το σκάψουμε με ένα κουτάλι και να χρησιμοποιήσουμε τον αναμεμιγμένο πολτό. Αν είναι λιγότερο ώριμο, μπορούμε να το ξεφλουδίσουμε με ένα μικρό μαχαίρι και να το κόψουμε σε φέτες για μια σαλάτα.
Ο πολτός αβοκάντο τείνει να οξειδώνεται γρήγορα εάν αφεθεί στον αέρα. Επομένως χρησιμοποιείται γενικά με χυμό εσπεριδοειδών, ο οποίος αποτρέπει την οξείδωση.
Μάνγκο
Το μάνγκο είναι ο καρπός του mangifera indica. Ενός αειθαλούς δέντρου που προέρχεται από την Ασία, και τώρα καλλιεργείται στην Αφρική και τη Νότια Αμερική.
Ο καρπός μοιάζει με μια τεράστια ελιά. Υπάρχουν δεκάδες ποικιλίες μάνγκο, οπότε υπάρχουν καρποί διαφόρων χρωμάτων και μεγεθών. Γενικά, αυτά που πωλούνται στην Ευρώπη έχουν το μέγεθος ενός μήλου και ποικίλλουν στο χρώμα. Από πράσινο σε κίτρινο, από πορτοκαλί σε κόκκινο, ακόμη και μοβ. Τα φρούτα μάνγκο είναι ώριμα όταν είναι ελαφρώς μαλακά στην αφή. Επίσης σε αυτήν την περίπτωση ένα φρούτο που είναι πολύ μαλακό, ή με μώλωπες, είναι υπερβολικά ώριμο.
Η φλούδα του μάνγκο είναι παχιά και ινώδες και συχνά είναι δύσκολο να αφαιρεθεί. Γι ‘αυτό προχωρήστε διαιρώντας τον καρπό στο μισό, αφαιρώντας τον σπόρο και χαράζοντας τον πολτό σε τετράγωνα. Εάν είναι επιθυμητό, μπορούμε επίσης να αφαιρέσουμε τη φλούδα και να κόψουμε το μάνγκο σε μικρά κομμάτια. Αυτά τα φρούτα τρώγονται ωμά, ή ακόμη και σε μαρμελάδες ή κομπόστες. Στην ινδική κουζίνα χρησιμοποιείται επίσης στην αλμυρή έκδοση, αναμεμιγμένη με πικάντικα πιάτα με κρέας.
Παπάγια
Η παπάγια είναι ο καρπός ενός φυτού που ονομάζεται Carica papaya. Αυτά τα φυτά αναπτύσσονται φυσικά στην Κεντρική και Νότια Αμερική, όπου παράγουν μεγάλα φρούτα, βάρους έως 6-7 κιλών. Η παπάγια καλλιεργείται στην Αμερική, την Ασία και την Αφρική. Αν και μικρότερα είδη καλλιεργούνται συχνά, παράγοντας φρούτα βάρους κάτω του ενός κιλού.
Έχει έναν σταθερό και αρωματικό πολτό, ο οποίος περιέχει ένα συγκεκριμένο ένζυμο, παπαΐνη. Αυτό το ένζυμο έχει την ικανότητα να μαλακώνει το κρέας. Στην πραγματικότητα συχνά ο χυμός του φυτού, ο χυμός του φρούτου ή ακόμη και τα κομμάτια του φρούτου παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν από τους πληθυσμούς της Κεντρικής Αμερικής για το σκοπό αυτό.
Οι παπάγιες καταναλώνονται όταν έχουν όμορφο χρυσό κίτρινο χρώμα και τρώγονται ωμές, ή σε μαρμελάδα, αφού αφαιρεθεί το δέρμα και οι αμέτρητοι σπόροι που περιέχονται στο κέντρο του καρπού. Η πράσινη παπάγια χρησιμοποιείται μαγειρεμένη, συχνά σε αλμυρά πιάτα.
Οι σπόροι παπάγιας είναι βρώσιμοι και έχουν έντονη και πικάντικη γεύση. Αποξηραμένα και ψημένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πιπέρι.
Κουμκουάτ
Το κουμκουάτ είναι ένα μικρό εσπεριδοειδές, με οβάλ σχήμα, προερχόμενο από την Ιαπωνία, που καλλιεργείται επίσης στην Ιταλία. Έχει την ιδιαιτερότητα να έχει ξινό πολτό και λεπτό και αρωματικό δέρμα, οπότε τρώγεται ολόκληρο. Τα κουμκουάτ είναι εσπεριδοειδή που είναι αρκετά κοινά στην Ιταλία και τρώγονται ωμά, αλλά χρησιμοποιούνται επίσης πολύ σε σιρόπι ή ζαχαρωμένα φρούτα. Αυτή η μέθοδος ενισχύει το γλυκόπικρο άρωμά τους ταυτόχρονα.
Λίτσι
Το φυτό lychee chinensis παράγει αμέτρητα μικρά κόκκινα φρούτα, το μέγεθος μιας μπάλας πινγκ πονγκ, συγκεντρωμένα σε μεγάλες συστάδες. Είναι φυτό κινεζικής προέλευσης, που καλλιεργείται επίσης στη Νότια Ασία, το Ισραήλ και την Ιταλία. Τα φρούτα είναι ιδιαίτερα: έχουν ένα λεπτό άκαμπτο δέρμα, το οποίο σπάει εύκολα με τα νύχια και περιέχει έναν υπόλευκο, ημιδιαφανή, πολύ αρωματικό πολτό. Μέσα στον καρπό υπάρχει ένας μεγάλος σπόρος.
Τα λίτσι αγοράζονται όταν είναι έντονα κόκκινα, χωρίς χτυπήματα και απαλά αρωματικά. Αποφύγετε την αγορά φρούτων με ίχνη μούχλας τα οποία, ακόμη και αν είναι επιφανειακά, χαλούν τη γεύση ολόκληρου του φρούτου. Έχουν έναν λεπτό, γλυκό και ζουμερό πολτό, ο οποίος τρώγεται ωμός, αλλά χρησιμοποιείται επίσης για την παρασκευή κρέμας, παγωτών και σορμπέ. Στην Κίνα, χρησιμοποιούνται γενικά στα σιρόπια, αλλά φαίνεται ότι αυτό το προϊόν έχει προσελκύσει πολλούς Ιταλούς καταναλωτές.
Σχετικά στενά με το λίτσι είναι το Rambutan (Nephelium lappaceum). Τα φρούτα, σε σχήμα και πολτό που μοιάζουν πολύ με το λίτσι, έχουν πολλά μαλακά άγκιστρα στο δέρμα, τα οποία μοιάζουν με σκαντζόχοιρο.
Φρούτο του πάθους
Το maracuja είναι ο καρπός ορισμένων ποικιλιών λουλουδιών πάθους, ονομάζεται επίσης φρούτο του πάθους. Υπάρχουν δύο ποικιλίες, ένα κίτρινο, στο μέγεθος ενός μικρού πορτοκαλιού και ένα μωβ, στο μέγεθος ενός μανταρινιού. Είναι φυτά νοτιοαμερικάνικης προέλευσης, τα οποία έχουν διαδοθεί εδώ και αιώνες και καλλιεργούνται επίσης στην Ασία, τη Νέα Ζηλανδία και στις περισσότερες τροπικές περιοχές του κόσμου.
Τα φρούτα του πάθους καταναλώνονται όταν η φλούδα αρχίζει να χάνει τη σφριγηλότητα και ο πολτός γίνεται μαλακός, όπως συμβαίνει με το λωτό. Σε αυτό το σημείο το λεπτό δέρμα κόβεται με ένα μαχαίρι και με ένα κουτάλι εξάγονται οι σπόροι και ο πολτός, οι οποίοι καταναλώνονται μαζί. Η γεύση είναι σίγουρα πολύ αρωματική. Το Passion fruit χρησιμοποιείται ωμό, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να φτιάξετε μαρμελάδες, χυμούς φρούτων, ζελέ, παγωτά, κρέμες.
Feijoa
Μεγάλα φρούτα του aca sellowiana, παρόμοια με τα μεγάλα πράσινα δαμάσκηνα. Φυτό της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, καλλιεργείται επίσης στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Τα φρούτα έχουν μια σκληρή και ανθεκτική φλούδα, η οποία κόβεται με το μαχαίρι για να χωρίσει τα φρούτα στο μισό. Μέσα ο πολτός είναι κίτρινος, αρωματικός, ελαφρώς γλυκός και τρώγεται ωμός.
Γκουάβα
Φρούτα του Psidium guajava, που προέρχονται από τη Νότια Αμερική, καλλιεργούνται ευρέως και στην Ασία. Τα φρούτα γκουάβα είναι παρόμοια με τα κυδώνια και είναι ώριμα όταν φτάσουν στο κίτρινο χρώμα και σε μια αρκετά μαλακή υφή στην αφή, αλλά όχι υπερβολικά. Τρώγονται γενικά ωμά, αλλά χρησιμοποιούνται επίσης για την παραγωγή μαρμελάδων, κρεμών, ζελέ.
Mangosteen
Το Garcinia mangostana είναι ένα αειθαλές δέντρο ευρέως διαδεδομένο στη Νοτιοανατολική Ασία. Παράγει φρούτα παρόμοια με μικρά μήλα, πράσινο χρώμα, σκληρά και συμπαγή, τα οποία συλλέγονται διατηρώντας το κάλυκα του λουλουδιού και το μίσχο που συνέδεαν τα φρούτα με το κλαδί που συνδέεται με τον καρπό. Όταν η πράσινη φλούδα γίνεται μωβ, ο καρπός είναι ώριμος, έτοιμος να καταναλωθεί. Εάν το κύπελλο και ο μίσχος φαίνονται ξηρά ή κατεστραμμένα και ο πολτός έχει αλλιωθεί, το mangosteen πρέπει να πεταχτεί.
Η γεύση του mangosteen είναι έντονη και αρωματική και οι σφήνες έχουν κρεμώδη σύσταση. Τρώγονται ωμά.
Pitaya
Η pitaya είναι ο καρπός ενός κάκτου, που ονομάζεται hilocereus undatus, που προέρχεται από τη Νότια Αμερική, και καλλιεργείται για να παράγει φρούτα και στην Ασία. Το φρούτο είναι παρόμοιο με ένα μαλακό αχλάδι, κίτρινο ή ροζ χρώμα. Καλύπτεται με πολλά αγκάθια, τα οποία γενικά δεν υπάρχουν στα φρούτα που είναι κοινά στην αγορά, όπως συμβαίνει με τα φραγκόσυκα.
Ο καρπός τρώγεται κόβοντας τον στο μισό και καταναλώνοντας τον μαλακό πολτό με ένα κουτάλι. Οι καρποί της pitaya είναι γεμάτοι από μικρούς σκούρους σπόρους, βυθισμένους σε έναν λευκό ζελατινώδη πολτό, με μια λεπτή και αρωματική γεύση. Αυτό το φρούτο καταναλώνεται γενικά ωμό, φρέσκο, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για χυμούς, κρέμες, ζελέ.
